නොගැළපෙන විවාහයක් වුණොත් 
ගොඩක් පාප කර්ම සිද්දවෙන්න පුළුවන්.

                      හයක් හතරක් නොතේරෙන කිරි දරුවො බෝක්කු යට, පාරවල් අයිනෙ, කසළ ගොඩවල් වල ඉඳලා හොයාගන්නවා. මේ තත්වය එන්න එන්නම වැඩි වෙනවා මිසක් අඩුවෙන්නේ නෑ. දරුවො මහමඟ දමා යන මවුවරුන්ට බොහෝ දෙනා ශාප කරනවා. වැරැද්ද කාගෙද? දරුවො මහමඟ දමා යන අම්මලාගේද? 
            අද රෑ නොවෙනවානම් මොන තරම් හොඳද කියලා හිතන බිරින්දෑවරු මොන තරම් ඉන්නවාද? හෙට එළි වෙන්න එපා කියලා ප්‍රර්ථනා කරන මවුවරු මොන තරම් ඉන්නවාද?
            "මගේ මහත්තයා හවසට ගෙදර එන්නේ තිරිසනෙක් වගේ. එයා ගෙදර එනකොට දරුවො දෙන්නා ඇඳ යට හැංගෙනවා. තාත්තා නින්දට යනකල් දරුවො දෙන්නා එලියට එන්නේ නෑ. ඇයි අපිට තාත්තා ආදරේ නැත්තේ කියලා දරුවො අහනවා.  දරුවන්ටත් මොනවා හරි පොවලා ජීවිතේ නැති කරගන්න හිතෙන වාර අනන්තයි.  ඔබ තුමාට බුදු බව අත්වෙයි..මේ ප්‍රශ්නය ඉක්මනට විසඳලා දෙන්න. "

             ඔය වගේ දුක් විඳින බිරින්දෑවරුන්ගෙන් මොනතරම් දුරකථන ඇමතුම් ප්‍රමාණයක් ලැබෙනවාද. මේ මොහොත වන විටත් මොන තරම් බිරින්දෑවරු ජීවිතය ගැන කළකිරීමෙන් ඇත්ද? යුග දිවියේ ප්‍රශ්ණ හේතුවෙන් දරුණු තීරණ වලට එළඹෙන, දරුණු පාප කාර්ම වලට යොමුවෙන බිරින්දෑවරු, ස්වාමිපුරුෂයින් මොන තරම් ඉන්නවාද? 
             නොගැළපෙන විවාහයක් සිදු කර ගැනීම හේතුවෙන් බොහෝ දෙනෙක් පාප කර්ම  වලට යොමුවෙනවා. නින්දා ලබන තත්වයට පත් වෙනවා. ශාප ලබන තත්වයට පත්වෙනවා. 
                    "මම විවාහ වුණේ වයස 17 දි. මගේ මහත්තයට අපේ ගමේ ලොකු ඉඩමක් තිබුණා. ඉඩම බලන්න එන වෙලාවට වාහනය නතර කරන්නෙ අපේ මිදුලෙ. එයා අපේ අම්මයි තාත්තයි එක්ක ගොඩක් හිතවත් වුණා. මා ගැන අදහසක් තියෙන බව දෙමාපියන්ට කියළ තිබුණා. මේ අපේ පිනට ලැබුණු මහත්තයෙක් ඔයා එයාට කැමතිවෙන්න කියළා අම්මයි තාත්තයි කිව්වා. මම බැඳලා ගිහින් ටික දවසකට පස්සේ ගෑණු කෙනෙක් ඇවිත් මට හොඳටම බැන්නා. මහත්තයා වචනයක්වත් කතා කලේ නෑ. මම ඇඳුම් ටිකත් අරගෙන ගෙදර ආවා."
      තමන්ගෙ හඳහන බලාගන්නට පැමිණි යුවතියක් පැවසු එක් සත්‍ය කතාවක සාරාංශයක් තමයි ඔය.  දවසින් මිතුරුවී හෝටල් කාමර වලට ගොස් ව්‍යාජ පෙම්වතුන්ට අත කණකර පුජා  කරන යුවතියන් මොන තරම් සිටිනවාද? බොහෝ විදේශ ගත යුවතියන් තමන් මහන්සියෙන් හම්බ කරගන්නා සියල්ල රැවටිලිකාර පෙම්වතුන්ට දී සුසුම් හෙළනවා. ඇතැම් දෙනා එවැනි සිදුවීම් හේතුවෙන් සිය දිවි නසාගැනීමට පෙළඹෙනවා. තවත් අය එතැන් පටන්            අනාචාරයට යොමු වෙනවා. ගැබ් ගැනීමක් සිදුවුවහොත් ගබ්සා කරගැනීමට පෙළඹෙනවා.
            බිරිඳගේ හෝ ස්වාමි පුරුෂයාගේ දැඩි බලකිරීම මත තම ආදරණිය මව් පියන් මහළු නිවාස තුළ තනි කරන්නටත් ඇතැම් අයට සිදුවෙනවා. "එක්කෝ ඔයා මාව තෝරාගන්න නැත්නම් අම්මත් එක්කම ඉන්න. මම කියන දේ කරන්න බැරිනම් මම යනවා යන්න. " ඔය වගේ දරුණු ප්‍රකාශ හමුවේ නම්‍යශීලීවන අය නැත්තේම නෑ.  
            මව් පියන්ගේ අඬ දබර හේතුවෙන් මානසිකව ඇද වැටෙන, අනාචාරයට යොමුවන, වැරදි සම්බන්ධතා වල පැටලෙන දරුවන් මොන තරම් සිටිනවාද? හව් හරණක් නැති දැරියන් මොන තරම් දෙනෙක් සල්ලාලයින්ට බිලි වෙනවාද? තිරිසන් ගති ඇති පියවරු අතින් අතවරයට ලක්වන දැරියන් ගැන මොනතරම් පුවත් අසන්නට ලැබෙනවාද?  
                          "මම හඳහන විශ්වාස කළේම  නෑ. ගොඩක් දෙනෙක් කිව්වා එයාට තව සම්බන්ධතා තියෙනව කියළා. කව්රුත් කියන දේවල් මම ඇහුවෙ නෑ. මම විශ්වාස කළේ එයා කියපු දේවල් විතරයි. දැන් ඉතින් වෙන්න තියෙන දේවල් වෙලා ඉවරයි. දැන් මට අම්මට තාත්තටවත් මුහුණ දෙන්න බෑ. මට මෙතනින් එහාට මොනවා වෙයිද කියළා කියල දෙන්න පුළුවන්ද?"
      කිසිම දෙයක් ගැන විශ්වාසය නොතබා ආදරයෙන් අන්ධවී අමාරුවේ වැටුණු සමහරු ඔහොමත් කියනවා.
බල්ලාගේ වලිගය උණ පුරුකේ දැම්මත් ඇද අරින්න බෑ කියළා කතාවක් තියෙනවා. ඒ වගේම තමයි කළු කෙනෙක් සුදු කරන්න, සුදු කෙනෙක් කළු කරන්න පුළුවන් ක්‍රමයක් නෑ. කිසිම දවසක වෙනස් වෙන්නේ නැති සංසාරික ගති ලක්ෂණ උරුම කරගත් අය ඉන්නවා. සමහරුන්ට එක්කෙනෙක්ගෙන්  සෑහීමකට  පත්වෙන්න බෑ. සමහරුන්ගේ හිත යන්නේ පොඩි ළමයින්ට මයි. සමහර පිරිමි ඉන්නවා පිරිමින්ටම තමයි කැමති. සමහරුන්ට සාමය සමගිය  අරහං. තවත් අය වයසක අය පස්සෙ යනවා. සමහරුන්ට තියෙන්නේ අසාමාන්‍ය ආශාවන්. ඔන්න ඔය වගේ අය එක්ක යුග ජීවිතයක් ගත කරන්න ගියොත් මහා පාප කර්ම සිද්දවෙන්නත් පුළුවන්.
       ආදරය පෙන්නලා, කාරුණික වෙලා, නම්‍යශීලී වෙලා හදාගන්න පුළුවන් අය වගේම මොන විදියකින්වත් හදාගන්න බැරි අයත් ඉන්නවා. ඒ වගේ කෙනෙක් එක්ක විවාහ වුණොත් පව්කාර ජීවිතයක් උරුමවෙන්න පුළුවන්.  

               ජ්‍යොතිෂවේදී, ගුප්ත වෛද්‍ය
    දේශමාන්‍ය ආචාර්ය සංජීව කුළුපන බණ්ඩාර